Wyprawy kulinarne: Włochy
Jednym z wielu powodów (poza krajobrazami, zabytkami, pięknym językiem, kulturą i sztuką), dla których Włochy są znane na całym świecie, jest kuchnia. Niewątpliwie kuchnia włoska jest synonimem wspaniałych potraw. A gdy do tego wszystkiego dołożymy jowialny charakter Włochów, ich pragnienie, by być razem, śmiać się i żartować przy wspólnym stole z lampką wina w ręku, mamy gwarancję wspaniale spędzonego czasu.
Więcej ciekawych artykułów znajdziesz na stronie głównej KOMINKI.ORG.
Te wszystkie przymioty, opisujące charakter Włochów oraz ich nastawienie do celebrowania jedzenia oraz smakowania wina czy serów, znajdują odzwierciedlenie w bardzo dużej liczbie różnego rodzaju festiwali, podczas których można się rozsmakować w lokalnej kuchni. Tradycje ludowe i folklor są ważnym zasobem kulturalnym i gospodarczym kraju. Do jednych z najbardziej popularnych należą Festiwal migdałów na Sycylii (Mandorlo in fiore) oraz festiwale trufli, kasztanów czy grzybów, które odbywają się niemal we wszystkich regionach Umbrii i Toskanii. W słynnych regionach dla win DOC, jak Veneto i Kampanii, odbywają się takie festiwale wina, jak Primavera del Prosecco i najbardziej unikatowe festiwale Taurasi i Tufo w Avellino i Solopaca w Benevento.
Jeśli zapytamy turystę, z jakim daniem czy produktem najbardziej kojarzy mu się kuchnia włoska, w większości usłyszymy odpowiedź, że z pizzą oraz makaronem. Ich wspólnym mianownikiem są ciekawe historie kulinarne, które polecam poznać. Przy okazji chciałabym tylko dodać, że każdy region Włoch może poszczycić się swoim charakterystycznym typem pasty, i tak orecchiette znajdziemy przede wszystkim w Apulii, pansotti jest bardzo popularny w północnych regionach Włoch, jak Liguria, a najbardziej w Recco, tortellini w regionie Emilia-Romania. Nie dziwi zatem, że roczna liczba spożycia makaronu na jednego mieszkańca Włoch jest tak duża.
Utarło się, że kuchnia włoska, jak i ogólnie całe państwo, to miejsce ogromnych kontrastów. Od lat północ uznawana jest za bogatszą część i tam też kuchnia obfituje w droższe, bardziej wysublimowane składniki, natomiast w głębi kraju, a zwłaszcza na południu będziemy mieć wrażenie, że to już inne państwo, ale czy idzie to w parze ze smakiem? Myślę, że nie koniecznie. W całej Italii mamy możliwość posmakowania wspaniałych dań. Podczas takich kulinarnych podróży warto zaglądać do małych miasteczek, bocznych uliczek, często znajdziemy tam prawdziwe kulinarne perełki z pyszną domową kuchnią. Oczywiście mieszkańcy północy od dawna czują wyższość nad mieszkańcami południa i dla wielu z nich to masło będzie lepsze niż oliwa z oliwek – sama mogłam to zaobserwować podczas jednej z moich wypraw, gdzie na stołach królowało risotto i polenta okraszone dużą ilością parmezanu oraz masła. Generalnie kuchnia północy kojarzy się z kuchnią cięższą – to tutaj podawane są dania mączne typu polenta, różnego rodzaju gnocchi, risotto, sery typu gorgonzola, parmezan, taleggio i mascarpone, w głębi kraju pecorino. W głębi kraju oraz na południu zobaczymy jak inaczej, ale równie znakomicie, smakuje kuchnia włoska. Widać tu również wpływy z innych krajów. Charakterystycznymi dla tego regionu są ryby i owoce morza, warzywa oraz, oczywiście, oliwa z oliwek. Smak potraw wzbogacają świeże zioła, takie jak bazylia, oregano, estragon i tymianek, a także dodatek parmezanu, pomidory, czosnek oraz cebula.
W pobliżu Veneto wzbogaci naszą podróż widok niesamowicie wyglądających kur Gallina Padovana. W Emilia Romagna, jednego ze świętych miejsc w kuchni włoskiej, nie można ominąć możliwości spróbowania Culatello di Zibello – jego niebywały smak wiąże się niewątpliwie z jakością składników, jak i długością przygotowania (co najmniej 18 miesięcy). W przepięknej Toskanii nie zapomnijcie zakupić sera pecorino, ciasteczek cantuccini czy pysznych win, to przecież tu powstaje Chianti czy słodkie Vin Santo. W głębi Włoch, w rejonie Marche, królują ręcznie zbierane małże. Lacjum jest ojczyzną spaghetti carbonara, spaghetti alla puttanesca, spaghetti all’amatriciana. Jeśli marzy Wam się smak prawdziwej pizzy, wybierzcie się do Kampanii, tam też poznacie smak najlepszych pomidorów i przetworzonych już pomidorów suszonych. W Abruzji natomiast nie sposób przejść obojętnie obok mortadeli z Campotosto, przygotowanej z mięsa wieprzowego, boczku, soli, pieprzu i strzeżonej mieszanki przypraw. Kiełbasa kiełbasą, ale w Molise czeka na nas naprawdę pokaźna porcja salume (nawet do 5 kg) Signiora di Conca Casale. Przybyłych do Apulii częstuje się tradycyjnym chlebem pane Tradizionale dell’Alta Murgia, wykonanym z semoliny z pszenicy durum i wypiekanym w lokalnych, starożytnych kamiennych piecach opalanych dębowym ogniem. Będąc już w tych rejonach, w Basilicacie polecam spróbować ser il Caciocavallo Podolico. Kalabria to największy producent oliwy z oliwy oraz cytrusów i warto się tu w nie zaopatrzyć. Tutaj też jest produkowane bardzo stare wino o nazwie Cirò. Po przeprawieniu się przez Cieśninę Messina, lądujemy na Sycylii, gdzie możemy się zaopatrzyć w bottarga, jest to suszona i solona ikra tuńczyka, spróbować caponatę, parmiggianę czy słodką kassatę.
Podróżując po poszczególnych regionach, możemy być pewni, że w każdym z nich spróbujemy czegoś wyjątkowego. Pizza, spaghetti, parmiggiano, mozzarella, zabaglione, cappuccino, panna cota, tiramisu czy pannettone to przysłowiowa kropla w morzu wśród długiej listy włoskich specjałów, które warto spróbować.
Świat Kominków i Magazyn Lubelskiej Blogosfery Kulinarnej Aromat
