Wojciech Perek
Urządzenia grzewcze na drewno z wymiennikiem wodnym nie są nowym wynalazkiem, jednak w ostatnich latach nastąpił ich znaczny rozwój. Piece wolno stojące z wymiennikiem wodnym, wkłady kominkowe z płaszczem wodnym, kuchnie wodne na drewno i pellet co do zasady działania nie różnią się niczym od kotłów centralnego ogrzewania na pellet lub drewno kawałkowe. Przewagą kominków i pieców wodnych nad zwykłymi rozwiązaniami jest widok naturalnego ognia, który daje poczucie ciepła, bezpieczeństwa, uspokaja, relaksuje i pozytywnie oddziałuje na ludzką psychikę. Urządzenia, o których mówimy, doskonale sprawdzają się też w połączeniach hybrydowych z pompą ciepła i wszelkimi piecami do centralnego ogrzewania, natomiast wykorzystanie bufora o dużej pojemności pozwala na autonomię działania zestawu.
W niepewnych czasach należy dywersyfikować źródła ciepła. To, co kiedyś było tanie albo na co wzięliśmy korzystną dotację, może w przyszłości okazać się wampirem wysysającym nasze oszczędności. Mamy do wyboru wiele źródeł energii, jednak najlepszym jest drewno, które jest źródłem najtańszym, lokalnym, rodzimym, łatwo dostępnym, a co najważniejsze odnawialnym i odtwarzalnym. Przy aktualnych cenach koszty ogrzewania drewnem kawałkowym nowych domów wypadają bardzo korzystnie, a przy starych domach jest to obecnie najtańsze rozwiązanie. Tym bardziej, że pod względem technicznym nie ma problemu z ogrzaniem całego domu za pomocą urządzenia z wymiennikiem wodnym.
.jpg)
A co na to przepisy? Jedyne przepisy, które zabraniają ogrzewania kominkami za pomocą drewna, to krakowska uchwała antysmogowa, wprowadzająca całkowity zakaz używania tego paliwa na terenie Krakowa od 1 września 2019 roku, i mazowiecka uchwała antysmogowa, która wprowadza od 1 stycznia 2023 roku zakaz eksploatacji urządzeń na paliwo stałe w nowych budynkach, jeśli mają one dostęp do sieci ciepłowniczej. Żaden przepis nie uniemożliwia też wykorzystania kominka jako głównego źródła ciepła.
Pewne ograniczenia mamy na etapie projektowania nowych budynków. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie zawiera przepis mówiący, że budynek, który ze względu na swoje przeznaczenie wymaga ogrzewania, powinien być wyposażony w instalację ogrzewczą lub inne urządzenia ogrzewcze, niebędące piecami, trzonami kuchennymi lub kominkami. Przepis ten oznacza wyłącznie to, że nie można zaprojektować budynku, w którym jedynym źródłem ciepła będzie jedno w wymienionych urządzeń. Jest to pewnego rodzaju regres, gdyż – jak już wspomniano – urządzenia te przez wieki z powodzeniem ogrzewały budynki jako jedyne źródła ciepła. Wspomniany przepis prawa budowlanego dotyczy tylko etapu projektowania i nie ogranicza:
projektowania domów z więcej niż jednym źródłem ciepła, spośród których jedno jest piecem wolno stojącym na drewno i pellet z wymiennikiem wodnym, wkładem kominkowym z płaszczem wodnym lub kuchnią wodną,
modernizacji instalacji w późniejszym czasie, już po odbiorze budynku, przez dodanie jednego z wymienionych urządzeń.
Modernizacja instalacji nie wymaga pozwolenia. Przy modernizacji instalacji grzewczej musimy jedynie pamiętać o tym, aby zgłosić nowe źródło ciepła do Centralnej Ewidencji Emisyjności Budynków w terminie do 2 tygodni od daty pierwszego uruchomienia.
Zatem jeśli do tej pory ogrzewaliśmy budynek przy pomocy prądu, gazu, ciepła sieciowego czy w jakikolwiek inny sposób, nie ma przeszkód prawnych do instalacji jakiegokolwiek rodzaju miejscowego ogrzewacza pomieszczeń. Nie ma również ogólnych przeszkód technicznych, aby takie urządzenie było naszym głównym źródłem ciepła.
